کد مطلب:298628 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:118
بیماری فاطمه
عموما نوشته اند: فاطمه ی زهرا (ع) پس از ماجرای غصب فدك و مبارزاتی را كه در بازگرداندن فدك و احقاق حق خود كرد و به ثمر نرسید. بیمار شد و در بستر افتاد، و به گفته ی ابن ابی الحدید و دیگران [1] تا زنده بود به عنوان قهر و اعتراض، دیگر با ابوبكر سخنی نگفت، و بالاخره هم با حال خشم و غضب از ابوبكر و یارانش از دنیا رفت.
ولی ما پیش از ورود در ماجرای فدك ذكر كردیم كه همان یورش و حمله ی وحشیانه ای كه به دستور عمر و حاشیه نشینان دستگاه خلافت به خانه ی فاطمه صورت گرفت سبب بیماری فاطمه (س) گردید، و پیوسته زیاد شد تا جایی كه آن بانوی بزرگوار را بستری كرد، ولی به هر صورت چه تا آن روز كه می توانست از خانه بیرون برود و چه پس از آنكه بستری شد مبارزه ی خود را علیه ستمگران ادامه داد و به همین مقدار هم كه می توانست از طریق حرف نزدن با ابوبكر و به قول یكی از نویسندگان- اعتصاب سخن- عدم رضایت خود را از او و دار و دسته اش به مردم اعلان كرد و خشم خود را درباره ی آنها آشكار فرمود، و این خود ضربتی بود كه بر پیكر خلافت غاصبانه ی آنها می زد، زیرا حدیث: «فاطمه بضعه منی یغضبنی ما یغضبها» و حدیث «ان الله یرضی لرضا فاطمه، و یغضب لغضب فاطمه» و احادیث دیگری را كه در بخش فضایل فاطمه (ع) ذكر كردیم مردم عموما شنیده و می دانستند، و از این رو رضایت و
عدم رضایت فاطمه نسبت به افراد اهمیت داشت و میزانی برای شناخت ایمان آنها بود.
[1] شرح نهج البلاغه، ج 4، ص 81.